Feniks

Autor: Rafał Wawrzeń

Za oczami świt robi się namolny
Dłonie kleją byt słodki, niepokorny

ref. Chowam w sobie szybkie bicie serca,
I żal wytatuowany ludzkich cnót
Jestem chwilą, nie zagrzeję miejsca
Lecz trwam i odradzam się jak feniks.

Nie otwieraj ich, nie psuj im zabawy.
Słuch przygarnie wdech – wątły szelest trawy.

ref. Chowam w sobie szybkie bicie serca,
I żal wytatuowany ludzkich cnót
Jestem chwilą, nie zagrzeję miejsca
Lecz trwam i odradzam się jak feniks.

Br.
Chciałem Cię ocalić w kwiecie i w kolorze
Mgłą przesłonić twarz
Tulić Ciebie z myślą, że to właśnie może zmyli czas.
Chciałem Cię ocalić w kolorze i kwiecie
Mgła oznacza dzień.
Tulić nasze zmysły najtroskliwiej może tylko nocy cień.

ref. Chowam w sobie szybkie bicie serca,
I żal wytatuowany ludzkich cnót
Jestem chwilą, nie zagrzeję miejsca
Lecz trwam i odradzam się jak feniks.

ref. Chowam w sobie szybkie bicie serca,
I żal wytatuowany ludzkich cnót
Jestem chwilą, nie zagrzeję miejsca
Lecz trwam i odradzam się jak feniks.